Rozdział 01- "Przestrzeń osobista Olgo"

Rozdział dedykuję wszystkim czytelnikom! Dziękuje że jesteście!


* Samolot *

- Tato, za ile lądujemy? - Spytałam.
- Za 10 minut kochanie. - Odparł z uśmiechem - Spakuj swoje rzeczy.
- Dobrze. - Zaczęłam pakować swoje rzeczy do torebki, a następnie wzięłam do ręki telefon.
- Proszę zapiąć pasy, za chwilę lądujemy. - Poinformowała nas stewardessa.
Posłusznie zapięłam pasy i modliłam się żeby wylądować bez żadnego wypadku. Panicznie boje się latać samolotami.

* Lotnisko w Buenos Aires *

Nareszcie na miejscu. Tata poszedł po walizki, a ja pobiegłam do Ramallo - prawa ręka taty - i Olgi - naszej gosposi.
- Ramallo! Olga! - Rzuciłam im się na szyję.
- Moja kruszynka! Jak ja tęskniłam. - Mówiła szczęśliwa Olga.
- Ja też tęskniłam, ale Olgo dusisz mnie. - Powiedziałam, a ta szybko mnie puściła.
- Jak panienka urosła. - Odparł Ramallo porywając mnie w swoje ramiona.
- Oj chyba aż tak nie urosłam Ramallo. - Oderwałam się do niego.
- No tak do mnie to "Przestrzeń osobista Olgo", a do mojej kruszynki się przytulasz - Olga się obraziła, ale to śmiesznie wygląda.
- Oj Olgito, nie obrażaj się - Prosiłam ledwo powstrzymując śmiech.
- Kruszynko ja się na ciebie nie gniewam, ale na niego - Wskazała na Ramallo - TAK! - Powiedziała z grymasem na twarzy.
- Oj przestań się obrażać Olgo. - Nakazał Ramallo - Tini gdzie twój ojciec?
- Poszedł po walizki.
- O już idzie. - Olga wskazała na tatę idącym z walizkami.
- Dzień dobry Germanie. Jedziemy? - Spytał asystent taty.
- Tak, tak jedźmy. - Ruszyliśmy do samochodu.

* W samochodzie *

- German, dzwoniła Angie powiedziała, że będzie wieczorem - Powiedział Ramallo.
- A tak. Dobrze - Odpowiedział.
- Tato, a kto to jest ta cała Angie? - Spytałam.
- Tini...Angie to twoja i Francisco ciocia.
- Co? Ciocia? A ja jej nawet nie znam?
- Tak właściwie znasz ale ostatni raz ją widziałaś jak miałaś osiem lat.
- No dobrze...a tak właściwie gdzie jest Fran?
- U cioci Angie. - Odparł. No tak Francisco jest starszy ode mnie o półtora roku więc może mieszkać z ciocią, a nawet sam. Ja też bym chciała mieszkać sama, a nie z tatą.
- A przyjedzie dziś? - Spytałam z nadzieją.
- Tak przyjedzie. - Odpowiedział z uśmiechem.
- To dobrze dawno Go nie widziałam.

* Pod domem *

- Ale piękny to nasz?? - Wskazałam na nowoczesny dom koloru białego.
- Tak. Cały nasz.
- Wspaniały. - Odpowiedziałam zachwycona. Moje przemyślenia przerwały dziewczęce piski.
- Olgo? Dlaczego tam - Wskazałam na dom obok naszego - jest tyle dziewczyn i piszczą na cały regulator? - Spytałam.
- A tak. Tam mieszka najpopularniejszy chłopak z całego Buenos Aires - Odpowiedział Ramallo
- I każda dziewczyna chce go mieć - Dodała Olga - On jest taki boski... ma piękny uśmiech, zielone oczy - Już mam do niego słabość - przesłodkie dołeczki, pięknie śpiewa, jeździ na motocrossie, jest kapitanem drużyny koszykowej i lubi pomagać innym... No po prostu ideał - Zakończyła swój monolog Olga.
- Aż tak jest popularny, że tyle dziewczyn tam jest?
- Aż taki jak na przykład Justin Bieber to nie ale wiesz... najładniejszy chłopak w całym mieście... ale spokojnie One tylko przychodzą dwa razy w roku. - Powiedział Ramallo.
- Dwa razy w roku? - Zdziwiłam się.
- Tak raz w jego urodziny a drugi w imieniny.
- Czyli ma urodziny dziś?
- Dziś imieniny. - Powiedziała Olga.
- No dobrze chociaż mogły by już iść. Denerwują mnie. - Olga się zaśmiała i ruszyła do domu.
- No co? - Spojrzałam na Ramallo. Ten nic nie odpowiedział tylko się uśmiechną, puścił mi oczko i ruszył z walizkami do domu. O co im chodzi? Ehh nieważne. Ale wracając do tego chłopaka to musi być to niezłe ciacho, a jeszcze ma zielone oczy...kocham takie! Chciałabym go poznać. Albo chociaż wiedzieć jak się nazywa. Przecież nie będę się pytać Olgi jak nieznany mi chłopak ma na imię. Może byśmy się zaprzyjaźnili, a potem coś by z tego wyszło? Może w końcu bym przeżyła swój pierwszy pocałunek? Tak dziewczyna siedemnastoletnia nie przeżyła swojego pierwszego pocałunku. Dziwne co? Nawet z bezlitosnym Diego go nie przeżyłam.
☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★

Oto rozdział 1!
Jak myślicie kto jest tym chłopakiem?? 

Dowiecie się w  następnym rozdziale.
Proszę o komy...
Pozdrawiam moich pierwszych czytelników!!
Za błędy serdecznie przepraszam!
Pozdrawiam
Ania